ผู้เขียน: Gene

อบเชย เป็นเครื่องเทศที่เชื่อว่าอาจมีคุณค่าต่อสุขภาพร่างกาย เช่น ช่วยสมานแผล ป้องกันอาการท้องเสีย
มีฤทธิ์ต่อต้านอนุมูลอิสระ ต้านการอักเสบ หรือลดปริมาณน้ำตาลภายในเลือด

เนื่องจากเปลือกของอบเชยประกอบไปด้วยสารแทนนิน (Tannins) สารอนุมูลอิสระชนิดหนึ่งซึ่งอาจเป็นประโยชน์ต่อร่างกาย
อบเชย มีรสชาติหวานแล้วก็มีกลิ่นฉุน

นิยมใช้อย่างมากมายในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เปลือกของอบเชยมักถูกนำมาบดเป็นผงปรุงอาหาร
หรือใช้เป็นสารแต่งกลิ่นในผลิตภัณฑ์ต่างๆยกตัวอย่างเช่น ยาสีฟัน น้ำยาบ้วนปาก สบู่ เครื่องสำอาง

และก็ยารักษาโรคของแพทย์แผนจีนโบราณ แต่ ผู้ใช้อบเชยควรศึกษาค้นคว้าข้อพิสูจน์หรือหลักฐานทางการแพทย์
ที่ช่วยยืนยันคุณประโยชน์ ผลดี แล้วก็ความปลอดภัยของอบเชย ก่อนบริโภคอบเชยเพื่อหวังผลทางสุขภาพหรือการดูแลและรักษาโรค

 …

หอมแดง ชื่อวิทยาศาสตร์ Allium ascalonicum L. จัดอยู่ในวงศ์พลับพลึง (AMARYLLIDACEAE) และอยู่ในวงศ์ย่อย ALLIOIDEAE (ALLIACEAE)
สมุนไพรหอมแดง มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า ผักบั่ว ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, หอมหัวขาว หอมบัว หอมปั่ว ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ,
หอมแกง หอมไทย หอมเล็ก หอมหัว ภาคกลาง, หอมแกง ภาคใต้ เป็นต้น

หอมแดง จัดเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของประเทศในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งประเทศไทยมีการปลูกมากทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือและทางภาคเหนือ
และหอมแดงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหอมแดงคุณภาพดีก็ได้แก่หอมแดงจากจังหวัดศรีสะเกษ

สรรพคุณของหอมแดง
-ช่วยทำให้ร่างกายอบอุ่น
-หอมแดงช่วยทำให้เจริญอาหาร (ผล,ใบ)
-ร่างกายซูบผอม แก้ด้วยการใช้เมล็ดแห้ง 5-10 กรัมนำมาต้มน้ำดื่ม
-มีส่วนช่วยเสริมสร้างความจำ ทำให้ความจำดีขึ้น
-ช่วยบำรุงโลหิต
-ช่วยบำรุงหัวใจ
-ช่วยเจริญธาตุไฟ
-ช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระ
-ช่วยเพิ่มการไหลเวียนของโลหิตให้ดีขึ้น
-ช่วยแก้อาการวิงเวียนศีรษะ หน้ามืด ตาลาย เป็นลม
-ช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดโรคหัวใจ
-ช่วยลดความเสี่ยงของการเกิดโรคมะเร็ง
-ช่วยลดระดับคอเลสเตอรอล
-ช่วยกำจัดไขมันเลว (LDL) ซึ่งเป็นต้นเหตุของการเกิดโรคหัวใจวายและอัมพฤกษ์ อัมพาต และยังรักษาระดับไขมันชนิดดี (HDL) ได้อีกด้วย
–ช่วยลดไขมันในเส้นเลือดซึ่งเป็นสาเหตุมาจากโรคหัวใจและโรคความดันโลหิต…

เทียนกิ่ง มีลักษณะเป็นไม้พุ่ม สูง 3-5 เมตร เปลือกต้นเรียบสีน้ำตาล กิ่งอ่อนสีเขียวนวล แตกกิ่งก้านเล็กเป็นพุ่มกว้าง ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงตรงข้ามกัน รูปรี กว้าง 1-2 ซม. ยาว 3-4 ซม.
ปลายใบแหลม โคนใบรูปลิ่ม ขอบใบเรียบ แผ่นใบสีเขียว ดอก ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ดอกสีแดงหรือสีขาว กลีบดอก 4 กลีบ ยับย่น เกสรเพศผู้มี 8 อัน เกสรเพศเมียมี 1 อัน ผล รูปทรงกลม สีเขียว พอแก่เป็นสีน้ำตาล ผลแห้ง แตกได้

ส่วนที่ใช้ : ใบสดและแห้ง ราก เปลือกต้น ดอก ผล

สรรพคุณ

ใบ – มีตัวยาสำคัญชื่อลอร์โซน (Lawsone) มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อโรค ใช้ทำยากันเล็บถอด เล็บช้ำ เล็บขบ แก้ปวดนิ้วมือนิ้วเท้า แผลมีหนอง ถอนพิษปวดแสบปวดร้อน ฝี แผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก แผลฟกช้ำ ผิวหนังอักเสบ
– รักษากามโรค แก้ปวดท้อง ท้องร่วง ขับปัสสาวะ
– ในสมัยโบราณ ใช้เป็นเครื่องสำอาง พอกเล็บ เป็นยาย้อมผม ขน

ราก – ใช้ขับประจำเดือน รักษาตาเจ็บ ขับปัสสาวะ และรักษาโรคลมบ้าหมู

เปลือก – ขับน้ำเหลืองเสียในโรคเรื้อน

ดอก – ใช้ขับประจำเดือน แก้ปวดศีรษะ รักษาดีซ่าน

ผล – ใช้ขับประจำเดือน…

ชะพลู มีถิ่นกำเนิดที่หมู่เกาะมาเลย์ และหมู่เกาะชวา ซึ่งเป็นหมู่เกาะที่ค้าขายเครื่องเทศในอดีต เมื่อมีการติดต่อซื้อขายเครื่องเทศ
จึงแพร่กระจายสู่พื้นที่ใกล้เคียงต่างๆ ที่มีสภาพอากาศเอื้ออำนวยต่อการขยายพันธุ์ชะพลู

ประโยชน์และสรรพคุณชะพลู
-สามารถช่วยเจริญอาหาร
-ช่วยขับเสมหะ ทำเสมหะให้งวด
-ทำให้เลือดลมซ่าน
-แก้ธาตุพิการ
-รักษาโรคเบาหวาน
-ช่วยทำให้ระบบหมุนเวียนโลหิตดี
-แก้ศอเสมหะ ทำให้เสมหะแห้ง
-ช่วยย่อยอาหาร
-ช่วยขับลมในลำไส้
-ช่วยขับเสมหะให้ตกทางทวารหนัก
-ช่วยบำรุงธาตุ
-แก้เบาเหลือง ขัดเบา ปวดเอ็น
-แก้ปวดท้องแน่นจุกเสียด แก้ไข้ดีซ่าน ดีกระตุก บำรุงน้ำดี
-รักษาโรคบิด
-ยับยั้งการหดเกร็งของกล้ามเนื้อ ลดการบีบตัวของลำไส้เล็ก

คุณค่าทางอาหาร (ในน้ำหนักแห้ง 100 กรัม)
– พลังงาน 101.00 กิโลแคลอรี่
– โปรตีน 5.40 กรัม
– ไขมัน 2.50 กรัม
– คาร์โบไฮเดรต 14.20 กรัม
– แคลเซียม 298.00 มิลลิกรัม
– ฟอสฟอรัส 30.00 มิลลิกรัม
– เหล็ก 4.63 กรัม
– วิตามินบี1 0.09 กรัม
– วิตามินบี2 0.23 กรัม
– ไนอาซีน 3.40 กรัม
– วิตามินซี 22.00 กรัม
– เบต้า แคโรทีน 414.45 ไมโครกรัม
– ใยอาหาร 6.90 กรัม
-ช่วยในการขับเสมหะทางอุจจาระ
-ช่วยบำรุงกระดูกและฟัน และช่วยป้องกันการเกิดโรคกระดูกพรุน…

จับเลี้ยง ของเย็นหลายแบบเป็นเครื่องดื่มมีที่มาจากจีน เป็น เครื่องดื่มสมุนไพรที่มีส่วนผสมอีกทั้งสมุนไพรไทยแล้วก็จีน
สามารถดื่มได้ทั้งร้อนและเย็น มีสรรพคุณป้องกันและบรรเทาอาการร้อนใน มีอาการทางระบบทางเดินอาหาร

มีแผลในปาก ปากลิ้นเปื่อย มีฝ้า ขมคอ เจ็บคอ เสียงแหบ คอแห้ง ไอ ตาร้อนผ่าว ซึ่งอาจเกิดขึ้นมาจากการขาดสภาวะขาดสมดุล
เช่น นอนดึก พักผ่อนน้อยเกินไป หรือกินของทำให้ร้อน ของทอด หรือดื่มน้ำน้อย มีอาการทางระบบทางเดินอาหาร

ส่วนประกอบของจับเลี้ยงเป็นสมุนไพรจีนที่มีคุณสมบัติเย็น เช่น เฉาก๊วย ดอกงิ้ว ใบบัว รากบัว หญ้าคา เมล็ดเพกา เก๊กฮวย
โหล่เกง เทียงฮวยฮุ่ง แซตี่ แห่โกวเช่า หล่อฮังก๊วย อื่นๆอีกมากมาย สูตรอาจจะมีการปรับเปลี่ยนแตกต่างกันไป

จับเลี้ยง เป็นเครื่องดื่มมีที่มาจากจีน เป็นเครื่องดื่มสมุนไพรที่มีส่วนผสมทั้งสมุนไพรไทย
และจีน สามารถดื่มได้ทั้งร้อนและเย็น มีสรรพคุณป้องกันและบรรเทาอาการร้อนใน

มีอาการทางระบบ ทางเดินอาหาร มีแผลในปาก ปากลิ้นเปื่อย มีฝ้า ขมคอ เจ็บคอ เสียงแหบ คอแห้ง ไอ ตาร้อนผ่าว
ซึ่งอาจเกิดมาจากการขาดสภาวะขาดสมดุลอย่างเช่น นอนดึก พักผ่อนไม่พอ หรือกินของทำให้ร้อน
ของทอด หรือกินน้ำน้อย มีอาการทางระบบทางเดินอาหาร

ชาวจีนนำภูมิปัญญาทำเครื่องดื่มน้ำจับเลี้ยงมาเผยแพร่ในประเทศไทย โดยรวบรวมเอาสมุนไพร
หลายชนิดเข้าเป็นส่วนผสม ทั้งสมุนไพรไทยและจีน ดื่มได้ทั้งแบบร้อนและเย็น

สรรพคุณ ป้องกัน และบรรเทาอาการร้อนใน โดยเฉพาะอาการร้อนในที่เกิดจากสภาวะที่ร่างกายขาดความสมดุล เช่น
นอนดึก พักผ่อนไม่พอ หรือกินแต่ของที่ทำให้ร้อน ของทอด หรือกินน้ำน้อย มีอาการทางระบบทางเดิน
อาหาร มีแผลในปาก ปากลิ้นเปื่อย มีฝ้า ขมคอ เจ็บคอ เสียงแหบ คอแห้ง ไอ ตาร้อนผ่าว…

สะระแหน่ หรือที่เรียกกันอีกอย่างคือ เปปเปอร์มินต์ เป็นพืชตระกูลมินต์ที่มีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ ยิ่งถ้าขยี้หรือตบใบสดๆ มาดม ก็รู้สึกชื่นใจแล้ว
และเพราะอานุภาพของความหอมนี่แหละที่ทำให้เปปเปอร์มินต์ถูกนำมาใช้แต่งกลิ่นอาหารหลายชนิด แล้วยังนิยมใช้เป็นส่วนประกอบในหมากฝรั่งและลูกอม
เพราะช่วยกำจัดกลิ่นปากและทำให้ปากหอมสดชื่น นำมาใช้ปรุงแต่งกลิ่นในเครื่องดื่ม เช่น ชาและกาแฟ เป็นต้น

เมื่อสืบหาถึงที่มาของความหอมของเปปเปอร์มินต์ พบว่าเกิดจากน้ำมันหอมระเหยประเภทเมนทอล ซึ่งในเปปเปอร์มินต์ มีเมนทอลสูงถึง 80-90%
สารเมนทอลในเปปเปอร์มินต์มีสรรพคุณช่วยละลายเสมหะและน้ำมูกจึงนิยมใช้บรรเทาหวัดและอาการไอ อาการระคายคอและช่วยให้หายใจโล่งสบาย

กลิ่นหอมเย็นลึกของเมนทอลยังช่วยให้สมองผ่อนคลาย แก้ปวดศีรษะ ช่วยให้รู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่า ช่วยให้ความจำดีขึ้น ช่วยลดความโกรธ ยับยั้งเชื้อโรค
ช่วยให้ระบบย่อยอาหารดีขึ้น ลดอาการเจ็บปวด อีกทั้งการดมกลิ่นเปปเปอร์มินต์ในขณะที่กำลังหลับยังช่วยเพิ่มการเต้นของหัวใจ และกิจกรรมของคลื่นสมองอีกด้วย
บรรดาธุรกิจสปาจึงนำน้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากเปปเปอร์มินต์มาใช้ในการบำบัดสุขภาพด้วยกลิ่น หรือที่เรียกว่า อโรมาเธอราพี…

ดอกคำฝอย มีชื่อในทางวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่า Carthamus tinctorius L. ส่วนชื่อภาษาอังกฤษของดอกคำฝอยมีตั้งแต่ Safflower, False Saffron หรือ Saffron Thistle ส่วนในบ้านเรานั้นดอกคำฝอยถูกเรียกขานกันไปต่าง ๆ นานา แล้วแต่ละพื้นที่แต่ละภาคจะเรียกไม่เหมือนกัน โดยส่วนมากจะมีชื่อเป็นคำเมือง เช่น คำ คำฝอย ดอกคำ คำหยุม คำยุ่ง คำหยอง หรือคำยอง เป็นต้น

ถ้านำมาทำเป็น น้ำดอกคำฝอย ก็จะมีรสชาติของดอกและเกสรจะมีรสหวานร้อนออกขมเล็กน้อย ส่วนผลดอกคำฝอยจะเป็นผลแห้ง ไม่แตก เมล็ดเป็นรูปสามเหลี่ยมขนาดเล็ก สีขาว

สรรพคุณ

1. บำรุงหัวใจ

การศึกษาทางเภสัชวิทยาพบว่า ดอกคำฝอยมีสารต้านอนุมูลอิสระชนิดฟลาโวนอยด์ และอัลคาลอยด์ รวมทั้งสารสีในกลุ่ม Quinochalcone ซึ่งมีส่วนช่วยในการป้องปกหัวใจและหลอดเลือดในกลุ่มสัตว์ทดลอง

เช่นเดียวกับชาวจีนที่ศึกษาพบฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาว่า ดอกคำฝอยมีส่วนช่วยป้องกันโรคหัวใจ เพราะทำให้เลือดไปเลี้ยงหัวใจมากขึ้น ต้านการขาดเลือดของหัวใจ รวมทั้งป้องกันสภาวะเส้นเลือดหัวใจตีบแคบลง

2. บำรุงโลหิต แก้ปวดประจำเดือน

ดอกคำฝอยเป็นยาบำรุงเลือดของผู้หญิงที่ดีมาก เพราะมีฤทธิ์อุ่น จึงมีตำรับยาสมุนไพรที่ใช้ดอกหรือกลีบจากผลดอกคำฝอยมาบำรุงโลหิต ขับเลือด ขับระดูคั่งค้างให้ประจำเดือนมาเป็นปกติ ลดอาการปวดประจำเดือน-ปวดท้องน้อยได้ดี โดยนำดอกคำฝอยแก่มาชงเป็นชาไว้ดื่มในช่วงประจำเดือนมา หรือจะดื่มเพื่อช่วยขับน้ำคาวปลาหลังคลอด และทำให้การไหลเวียนของเลือดดีขึ้นก็ยังได้

3. ลดไขมันในเลือด

จากการศึกษาในหลอดทดลองและสัตว์ทดลองพบว่า สารสกัดจากดอกคำฝอยมีสารต้านอนุมูลอิสระที่มีสรรพคุณช่วยลดไขมันในเลือด ป้องกันไขมันอุดตันในเส้นเลือดได้ โดยใช้ดอกคำฝอยแห้ง 2 หยิบมือ (2.5 กรัม) ชงกับน้ำร้อนครึ่งแก้ว
ดื่มเป็นชาดอกคำฝอย

4. ขับเสมหะ

เมล็ดดอกคำฝอยมีสรรพคุณช่วยขับเสมหะ เนื่องจากมีสารต้านอาการอักเสบและมีฤทธิ์ฆ่าเชื้อบางตัวได้

5. แก้อาการปวด ขัด ตามข้อต่าง ๆ

เราสามารถนำน้ำมันสกัดจากเมล็ดดอกคำฝอยมาทาแก้อาการปวดบวม แก้ขัดตามข้อต่าง ๆ ได้ เพราะน้ำมันสกัดจากเมล็ดดอกคำฝอยมีฤทธิ์ลดอาการอักเสบและลดอาการบวม…

กระเจี๊ยบแดง หลายๆคนก็คงนึกไปถึง น้ำกระเจี๊ยบ สีแดง ๆ รสชาติอมเปรี้ยวอมหวาน ดื่มแล้วชื่นใจ และสรรพคุณของมันก็มีมากมายหลายอย่างเช่นกัน กระเจี๊ยบแดง
มีชื่อทางวิทยาศาตร์ว่า Hibiscus sabdaiffa L. ชื่อภาษาอังกฤษของกระเจี๊ยบแดงคือ Jamaica sorrel หรือ Roselle ส่วนในบ้านเราเรียกกันทั้งกระเจี๊ยบแดง กระเจี๊ยบ
กระเจี๊ยบเปรี้ยว ผักเก็งเค็ง ส้มเก็งเค็ง ส้มตะเลงเครง ส้มปู เป็นต้น นิยมเอามาทำเป็นเครื่องดื่ม หรือ น้ำกระเจี๊ยบ แก้กระหาย คลายร้อน
ถิ่นกำเนิดของกระเจี๊ยบแดงอยู่ในแถบแอฟริกาตะวันตก จากนั้นได้มีการนำกระเจี๊ยบแดงมาปลูกในประเทศแถบเส้นศูนย์สูตรทั่วไป ต้นกระเจี๊ยบจะชอบแดดจัด
และจะเติบโตได้ดีในดินที่มีความชุ่มชื้นพอเหมาะ ดังนั้นกระเจี๊ยบจึงปลูกในบ้านเราได้สบาย ๆ กลายเป็นพืชสมุนไพรที่หาง่ายมาก ๆ

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ของกระเจี๊ยบแดงจะเป็นไม้พุ่ม ความสูงของต้นประมาณ 1-2 เมตร กิ่งก้านของต้นมีสีม่วงแดง มีขนตามกิ่งและก้านรำไร ใบกระเจี๊ยบเป็นใบเดี่ยว
รูปทรงไข่หรือรูปนิ้วมือ ขนาดใบกว้างกระมาณ 7-12 เซนติเมตร ยาว 8-15 เซนติเมตร ขอบใบจัก

สรรพคุณ

1. ลดไข้
2. แก้ไอ ละลายเสมหะ
3. ขับปัสสาวะ
4. แก้กระหาย ให้ร่างกายสดชื่น
5. รักษาแผลในกระเพาะอาหาร
6. ลดไขมันในเลือด
7. ป้องกันโรคหัวใจ
8. รักษาแผล
9. ป้องกันโลหิตจาง
10. ลดน้ำตาลในเลือด…